06:51
bandon
o ไม่เห็นทุกข์ ไม่เห็นธรรม หรอกนะท่าน
เพียงแค่อ่าน ไม่อาจทำ ให้บรรลุ
ถ้าเห็นทุกข์ ก็เห็นธรรม อันเอกอุ
จึงทะลุ ทะลวงธรรม กำแพงได้
o ไม่มีทุกข์ มรรคผล ก็ไม่มี
นิโรธมี มันจึงมีสมุทัย
ธรรมต่างๆ ล้วนพึ่งพิง อิงอาศัย
เป็นปัจจัย อาศัยเอื้อ เกื้อหนุนกัน
o อยากได้ผล แต่ไม่ทน ดูรู้ทุกข์
อยากได้สุข ทุกเช้าเย็น เป็นอรหันต์
เอาแต่สุข ทุกข์ไม่เอา มันเอาได้ที่ไหนกัน
มีแต่ฝัน มีแต่ตรึก นึกเอาเอง
o ความยึดมั่น ถือมั่น นั่นแหละทุกข์
ว่านี้สุข นี้ไม่สุข กำหนดเพ่ง
สร้างตำรา วิธีค้น อลเวง
ของข้าเจ๋ง ของเอ่งเจ๊ง โล้งเล้งดัง
o สิทธัตถะ สละคิด ไม่ติดพัน
ทุกอาจารย์ ทุกสำนัก ไม่ปักฝัง
อย่างนี้ใช่ นี้ไม่ใช่ ใจไม่ฟัง
เดินหันหลัง ขึ้นสู่ฝั่ง สุญญตา
o กำหนดรู้ ดูทุกข์ ที่จิตใจ
มันเกิดได้ เพราะอะไร อย่างไรนา
เมื่อเฝ้าดู มันจึงเห็น อวิชชา
สร้างตัณหา สร้างมายา อุปาทาน
o มันไม่มี ตัวตน คนที่ไหน
เหตุปัจจัย ปรุงแสดง แต่งธาตุขันธ์
รูปเวทนา สัญญาสังขาร และวิญญาณ
ผูกประสาน ถักใยเห็น ให้เป็นคน
o อย่างนี้มี อย่างนี้ มันจึงมี
มันไม่มี สิ่งใดๆ ให้ฉงน
มันไม่มี ผีหรือเปรต วิเศษคน
มีแต่ผล มีแต่เหตุ เกิดดับอยู่
o มัชฌิมา ทางสายกลาง สว่างล้ำ
มันคือธรรม ที่พ้นไป จากของคู่
มี-ไม่มี ใช่-ไม่ใช่ รู้-ไม่รู้
เมื่อเฝ้าดู ก็รู้เห็น มันเป็นเช่นนั้นเอง
o มันเห็นทุกข์ ทุกๆอย่าง ตอนที่อยาก
ยังไม่อยาก ก็ไม่ทุกข์ ไม่คร่ำเคร่ง
พออยากเกิด ทุกข์มันก็ เริ่มบรรเลง
เริ่มเขย่ง เริ่มกระโดด โลดแล่นไป
o อยากมันเกิด ตอนที่รูปกระทบตา
เสียงภาษากระทบหู รู้คิดไหว
กลิ่นหอมหวน จมูกดม ชมชอบใจ
กายลูบไล้ จิตกระเส่า เร้าอารมณ์
o “คิด”เริ่มปรุง สิ่งที่รับ รู้สัมผัส
รูปขยับ เวทนาตัณหาผสม
เริ่มอยากได้ ไม่อยากได้ ผูกเงื่อนปม
ทุกข์ระทม เริ่มก่อเกิด กำเหนิดภพ
o เห็นทุกข์ได้ ก็ได้ธรรมอันล้ำเลิศ
จิตประเสริฐ รู้เห็นธรรม ผ่านประสพ
ใจสะอาด ใจสว่าง ทางค้นพบ
กราบเคารพ นบน้อมธรรม พุทธบูชา
o โปรดอย่ากลัว ความทุกข์ เลยนะท่าน
เพราะทุกข์มัน ซ่อนนิพพาน นะท่านขา
โปรดเฝ้าดู โปรดเฝ้ารู้ ทุกเวลา
ทุกข์จะพา ให้สมหวัง ถึงฝั่งเอย
