16:20
bandon
คุณน้อง : โฮ่ ๆ ๆ หลวงพี่หายไปไหนมาคะ กำลังคิดถึงอยู่พอดี นมัสการค่ะ
สมีรี่ : เจริญพรจ้ะ พอดีงานเข้า มีพระท่านอยากได้ปฏิทิน ๑๐๐ ชุด เลยไปอดตาหลับขับตานอนมา ๑ คืน ส่งไปสุรินทร์แล้วเมื่อเช้า อ๊ะ... นี่มาทวงคาถาพระปัจเจกฯ ละสิ
คุณน้อง : แหม... ทำไมหลวงพี่รู้ มีเจโตปริตตัง หรือเปล่าคะเนี่ยะ
สมีรี่ : เฮ้ย... เขาเรียกว่า เจโตปริยญาณ เรียกซะเสียสถาบันหมด ไม่มีหรอกญานแญนพวกนั้น มีแต่ยานอวกาศ กับเหนียงยาน
คุณน้อง : อ้าว... แล้วทราบใจคุณน้องได้อย่างไรหล่ะคะ
สมีรี่ : ก็หน้าคุณน้องมันฟ้อง ทำหน้าโลภมาแต่ไกล บอกไว้ก่อนเลยนะ คาถานี้ ถ้าโลภหน่ะ อด!!!
คุณน้อง : อะ... ทำหน้าใหม่แล้ว ไม่โลภก็ไม่โลภ พอเพียง เพียงพอ ยุบหนอ พองหนอ พร้อมจะจดแล้วค่ะ
สมีรี่ : ยัง ๆ ประวัติพระคาถายังไม่จบเลย จะเอาพระคาถาแล้วเรอะ
คุณน้อง : หูย...หลวงพี่ ประวัติยาวจัง รอจนน้ำลายยืดหมดปากแล้วเนี่ยะ ข้ามไปตัวพระคาถาเลยไม่ได้หรือคะ
สมีรี่ : บ๊ะ... วัยสะรุ่นใจร้อนอีกละ นี่ละน้าเด็กรุ่นใหม่ แค่ทนรอฟังประวัติให้จบ ยังรอไม่ได้เลย แล้วจะเอากะใจที่ไหนไปอดทนท่องบ่นภาวนาล่ะจ๊ะเนี่ยะ เอ้า... ว่ากันแบบย่อ ๆ ก็แล้วกัน คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้าสมัยหลวงพ่อปาน ก็ถูกถ่ายทอดต่อมายังหลวงพ่อพระราชพรหมยาน หรือหลวงพ่อฤๅษีลิงดำศิษย์เอกของท่านนี่แหละ พระท่านก็มาช่วยเสริมเติมแต่ง ให้พระคาถา มีอานุภาพยิ่งกว่าเดิม แล้วให้ชื่อใหม่ว่า "พระคาถาเงินล้าน"
คุณน้อง : แหม... ว่าจะถามอยู่เหมือนกัน ตอนแรกว่า คาถาเงินล้าน แล้วไหงกลายเป็น คาถาพระปัจเจกฯ อย่างนี้นี่เอง
สมีรี่ : อานุภาพของ "พระคาถาเงินล้าน" ขนาดไหน ก็ลองไปดูวัดที่ท่านสร้างก็แล้วกัน ท่านเล่าประวัติพระคาถานี้ ได้มาตอนสร้างวัด เงินไม่มี พระท่านก็ให้คาถามาบริกรรม เงินก็เข้ามาไม่ขาดสาย ภายหลังเศรษฐกิจฝืดเคืองมาก ญาติโยมมีความเดือดร้อน ท่านเลยขออนุญาตพระท่าน นำมาเผยแผ่ เป็นธรรมทาน ปกติคาถาที่ได้มาจากกรรมฐาน เขาไม่บอกกันหรอกนะ
คุณน้อง : หลวงพี่คะ กระดาษกับปากกาพร้อมนานแล้วค่ะ
สมีรี่ : ดูดู๊ดู ดูเธอทำ เอ้า... ใจร้อนนักก็เอาไป
พระคาถาเงินล้าน
สัมปะจิตฉามิ (พระคาถาสนองกลับ)
นาสังสิโม (พระคาถาพระพุทธกัสสป, พระยาเต่าเรือน)
พรหมา จะ มหาเทวา สัพเพยักขา ปะรายันติ
(พระคาถาปัดอุปสรรค อ่านว่า พรัม มา)
พรหมา จะ มหาเทวา อภิลาภา ภวันตุ เม (พระคาถามหาลาภ)
มหาปุญโญ มหาลาโภ ภวันตุ เม (พระคาถาเงินแสน)
มิเตพาหุหะติ (พระคาถาเงินล้าน)
พุทธะ มะอะอุ นะโมพุทธายะ วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา วิระทาสี
วิระทาสา วิระอิตถิโยพุทธัสสะ มานีมามะ พุทธัสสะ สวาโหม
(พระคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า)
สัมปะติจฉามิ (พระคาถาเร่งลาภ)
เพ็งๆ พาๆ หาๆ ฤาๆ
(พระคาถามหาลาภ เป็นพระคาถาโบราณ
พระปัจเจกพุทธเจ้ามาบอกพระคุณท่านฯ)
เอ้า... สมใจนึกบางลำภูหรือยัง
คุณน้อง : ยังค่ะ ไหนหลวงพี่ว่ามีเคล็ดไม่ลับด้วยไงคะ
สมีรี่ : แหม... เรื่องรวย ๆ นี่ ความจำดีขึ้นมาติดหมัดเลยนะ
วิธีภาวนาตามที่ท่านแนะไว้ มี ๒ แบบ
แบบหนึ่งกำลังใจธรรมดา ให้ว่าคาถาบูชาพระเวลาสวดมนต์เช้าเย็น ๓, ๕, ๗ หรือ ๙ จบเท่ากันทุกวัน ก่อนสวดให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ว่าทั้งหมดตามจำนวนที่ตั้งใจไว้ เวลาจะเอาเงินออกจากที่เก็บ (เช่นตู้เซฟ)ให้ว่า ๑ จบ ก่อนเอาเงินเก็บ ว่าอีก ๑ จบ ก่อนใส่บาตร ว่า ๑ จบ เคล็ดลับคือ เวลาว่าพระคาถา อย่าไปหวังเอาลาภ ต้องทำจิตให้สะอาด ยิ่งจิตสะอาดมากยิ่งให้ผลเร็ว ท่านว่าภาวนาทุกวันเป็นเบี้ยต่อไส้(แปลว่า มีเงินใช้ไม่ขาดมือ)
อีกแบบหนึ่ง สำหรับผู้มีกำลังใจสูง ว่าไปเรื่อย ๆ ทั้งวัน ทำงานไปก็ว่าไป เคล็บลับเหมือนเดิมคือ ทำไปเรื่อยๆ อย่าไปหวังลาภ ท่านว่าภาวนาเช่นนี้ จะถึงแก่ความร่ำรวย
คุณรินนา : หลวงพี่คะ แล้วอย่างโยมทำแบบนี้อยู่ ใช้ได้ไหมคะ
โฮ่ๆๆๆ
ตั้งแต่ได้หนังสือซีรอกซ์จากวัดท่าพระ ตอนไปทำบุญชาวเขากับหลวงพี่รอบแรก เมื่อปีที่แล้วโน้นนน(เรียกได้ว่าพบท่านรี่หลังบวชเป็นครั้งแรกเลยนะนั่น ไปครั้งแรกก็ได้ของดีมาเลยทีเดียว) ฉันก็สวดแทบทุกวัน วันละ 9 จบค่ะ แต่เวลาสวด ก็ไม่ได้หวังเงินทองอะไรหรอกนะคะ ฉันพยายามจะอธิษฐานให้เป็นพุทธบูชา แต่เวลาสวดเนี่ย แอบดำนำอยู่เหมือนกันค่ะ รอบแรกถึงรอบที่ 4 เนี่ย สมาธิยังดี รอบที่ 5จะเริ่มแบบเอ๊ะ 5 หรือ 4 กันนะ ^^; แล้วกลับมาสมาธิดีใหม่ตอนรอบที่ 7-9อาาาาาา
สมีรี่ : โอ้ย... นั่นละ ๆ อย่างนั้นละ ทำกำลังใจถูกต้องเลย แถมทำเองโดยไม่ได้รู้มาก่อนเนี่ยะ เขาเรียกว่า ไม่มีโลภเจตนา มีอานุภาพมากนะ คนเรา ถ้าทำกุศลใด ๆ ก็แล้วแต่ มีโลภเจตนานำหน้า อานิสงส์มันจะอ่อนด้อยลงไป แม้ปัญญาก็เกิดยาก
ลองคิดดูซี ท่านวางกับดักกิเลสรอไว้เลย ใครได้ยินชื่อคาถา อุ้ย...พระคาถาเงินล้าน ท่องแล้วจะได้เงินเป็นล้าน หรือท่องแล้วรวยใช่ไหม แม้ปากเราท่องโดยไม่มีเจตนา กายเราไม่ได้ทำเพราะอยากรวย แต่ใจเราไปแล้ว เผลอโลภไปแล้ว ขนาดสามเณรที่วัด ยังมาบ่นเลยครับว่า เขาบริกรรมคาถานี้ทีไร มันยังอดหวัง อดโลภ ไม่ได้
กับดักนี้ไว้สำหรับใคร ก็สำหรับคนที่ไปหลงงมงาย ท่องบ่นโดยหวังจะรวย อยากรวย แต่ไม่ทำมาหากิน เอาแต่จะท่องอย่างเดียว อย่างนี้ท่องไปสักสามชาติ ก็ไม่รวยขึ้นมาหรอก ต้องเอาอย่างพระพุทธเจ้าไว้เป็นพื้นฐานนะ อุ อา กะ สะ ท่องไว้ หรือหวังจะรวยทางลัด ไปบ้าหวย บ้าการพนัน รับรองได้ ครับ อาชีพรวยลัดพวกนี้ ท่องคาถานี้แล้วได้จนถนัดใจ แน่นอน เพราะท่องเท่าไหร่ก็ไม่มีผล ด้วยท่องเพราะโลภ
คุณน้อง : หลวงพี่คะ คุณน้องขอสารภาพบาปนิดนึงได้ไหมคะ คือ ที่หลวงพี่ร่ายยาวมาทั้งหมดเนี่ยะ คุณน้องทราบมาก่อนแล้วค่ะ แถมท่องอยู่เนือง ๆ แม้ไม่ได้สวดประจำ ก็ไม่เห็นมีผลอะไรเลยค่ะ ที่มาติดตามจิกหลวงพี่ ก็เห็นว่า หลวงพี่ไปได้เคล็ดขัดยอก ทาถู ๆ มาจากหลวงพี่ีสมปอง ก็นึกว่าจะมีช้อกโกแล็ตพาเฟ่ต์ซันเดย์สเปเชี่ยลเอฟเฟ็คอะไรใหม่ ๆ หลวงพี่คงยังไม่ได้เผยเคล็ดวิชาที่ได้มาจากหลวงพี่สมปองใช่ไหมคะ
สมีรี่ : น่าน... โดนสอนจระเข้ว่ายน้ำเข้าไปหนึ่งดอก แถมจะโดนล้วงตับเข้าไปอีกหนึ่งดอก คุณน้องเป็นตุ๊กแกกินตับพระใช่ไหมจ๊ะเนี่ยะ รู้แล้วยังมาฟอร์ม แกล้งหลอกถาม
คุณน้อง : คุณน้องไม่ได้เป็นตุ๊กแกค่ะ เป็นสังฆราชชอบเรียนหนังสือต่างหาก เห็นหลวงพี่ชอบสอนหนังสือนี่คะ ปกติคุณน้องไม่กินแค่ตับค่ะ กินทีหมดตัวเลย
สมีรี่ : เอ้อ... สงสัยจะรีดเคล็ด กันแบบรีดปลาหมึกบดปิ้งเลยใช่ไหมเนี่ยะ
คุณน้อง : แม่นแล้วค่ะ มาให้รีดซะดี ๆ
สมีรี่ : เอ้า... ได้ อยากได้ก็จะบอก ที่คุณน้องทำอยู่นั่น ยังใช้ไม่ได้นะ ที่ว่ารู้อยู่แล้ว ท่องอยู่แล้ว แต่ไม่เห็นมีผลนั่น ก็เพราะรู้แล้ว แต่ยังทำไม่ถูก ย้อนกลับไปอ่านใหม่นะ ท่านแนะไว้ว่า ให้ท่องจำนวนจบเท่ากันทุกวัน เท่ากับที่อธิษฐานไว้ อย่างตั้งใจท่อง ๙ จบ ก็ท่อง ๙ จบทุกวัน ห้ามขาด ห้ามเว้น ไม่ใช่นึกได้ก็ท่อง นึกไม่ได้ก็ไม่ท่อง อย่างนี้ใช้ไม่ได้นะ ไม่มีสัจจะ
คุณน้อง : อ้าว... เหรอคะ นึกว่าทำตามความพอใจเสียอีก
สมีรี่ : ถ้าท่องได้จำนวนจบเท่ากันทุกวัน อ่านให้ดีนะ ท่านว่า มันจะเป็นเบี้ยต่อไส้ หมายถึง มีเงินหมุนเวียนเข้ามาไม่ขาดสาย หรือเงินไม่ขาดมือนั่นแหละ คือ ถ้าขาดจริง ๆ ก็ยังหาหยิบยืมเอาได้ เอาตัวรอดไปวัน ๆ ว่างั้นเหอะ ถ้าหวังให้มันเป็นกอบเป็นกำ ต้องทำกำลังใจให้สูงกว่านี้ ท่องไปเรื่อย ๆ ทั้งวันเป็นไง
คุณน้อง : หูย... ใครจะไปทำได้คะ อย่างนี้วัน ๆ ก็ไม่ต้องทำอะไรแล้วมั๊งคะ
สมีรี่ : ก็ไม่เห็นจะยาก ความจริงเวลาคนเราวันหนึ่ง มีเวลาว่างตั้งมากมาย ที่ไม่ต้องใช้ความคิด ก็ท่องในใจมันเข้าไปสิ นั่งรอรถเมล์อยู่ เราสวดในใจ จะมีใครรู้ว่าเราสวด จะเดินห้าง ขว้างโบลว์ โชว์หุ่น อุ่นน้ำแกง แทงสนุ้ก จุกเสียดแน่น ในกระเพาะอาหาร ใช้เคลียราซิล เจ้าของเดียวกับ โทนาฟ ทำได้ทั้งนั้นแหละ รู้ไหมว่า หลวงพี่เล็ก สมัยยังละอ่อน สวดวันละกี่จบ
คุณน้อง : ไม่ทราบค่ะ
สมีรี่ : ๓๐๐ จบจ้ะ ขั้นต่ำนะ ปกติจะเกิน
คุณน้อง : โอ้โห... ตั้ง ๓๐๐ จบ คุณน้องจะทำได้ไหมคะเนี่ยะ แล้วตอนนี้หลวงพี่เล็กเป็นอย่างไรบ้างคะ
สมีรี่ : อ๋อ... ท่านนั่งอยู่เฉย ๆ ก็มีคนเอาเงินมาทำบุญกับท่าน ประมาณชั่วโมงละสองแสน
คุณน้อง : ขนาดนั้นเลยหรือคะ
สมีรี่ : ถ้่าเป็นพระ ท่องคาถานี้แล้วอายุสั้นนะ
คุณน้อง : หาาาา..... ทำไมล่ะคะ
สมีรี่ : ก็เงินมันมาเยอะ ก็ต้องสร้างเยอะ สร้างมาก ๆ ร่างกายก็ทรุดโทรม โทรมมาก ๆ ก็ป่วย ป่วยแล้วก็ตายไวจ้ะ
คุณน้อง : โห... ไม่ดีเลย แล้วมีวิธียังไงช่วยให้ท่านอายุยืน ๆ มั่งไหมคะ
สมีรี่ : อ๋อ... ไม่ยาก ครูบาอาจารย์ท่านจะยินดี เมื่อเห็นเราปฏิบัติธรรม มีความก้าวหน้า เห็นคนเจริญพระกรรมฐานกันเยอะ ๆ แล้วเกิดธรรมปีติ ธรรมปีติช่วยให้อายุยืนจ้ะ ฉะนั้น อยากให้ท่านอายุยืน ก็มาเร่งทำความเพียรของตัวเอง มีความก้าวหน้าแล้ว ก็ไปรายงานท่าน ท่านก็จะดีใจจ้ะ
คุณน้อง : แล้วอย่างนี้ ฆราวาสท่องแล้ว จะอายุสั้นด้วยหรือเปล่าคะ
สมีรี่ : ก็ถ้าท่องแล้ว เงินมันเข้ามามากขึ้น แล้วไม่รู้จัก "พอ" ก็มีสิทธิ์จ้ะ
คุณน้อง : เอ่อ... หลวงพี่คะ แล้วเคล็ดของหลวงพี่สมปอง...
สมีรี่ : แน่ะ... ชวนคุยเรื่องอื่นแล้วยังจำได้อีก เคล็ดวิชากระบี่ไร้ใจนี่ ขอยกยอดไปตอนหน้าก็แล้วกัน ตอนนี้ชักจะยาวใหญ่แล้ว เอางี้ เอาเคล็ดวิชารุ่นพ่อไปก่อน รู้ไหมทำไมหลวงพ่อพระราชพรหมยาน บริกรรมคาถานี้แล้ว มีผลมาก
คุณน้อง : ไม่ทราบค่ะ บารมีเก่าของท่านมั๊งคะ
สมีรี่ : ม่ายช่าย... คาถานี้มีเคล็ดวิชาอยู่ตรงที่ เวลาภาวนา จิตต้องปลอดกิเลส ต่างหาก ที่นี้ท่านสามารถเข้าฌานสมาบัติได้ เวลาเข้าฌาน ๔ หรือจตุตถฌานนั่น กิเลสโดยเหยียบแบนแต๊ดแต๋ บริกรรมเข้าไปตอนนั้น จึงมีผลมาก
คุณน้อง : อ๋อ... อย่างนี้นี่เอง แล้วอย่างคุณน้องเข้าฌานไม่ได้ อย่างนี้ก็อดสิคะ
สมีรี่ : ไม่หรอก ทำไปเรื่อย ๆ นั่นละ คนเราหลอกกายได้ แต่หลอกจิตไม่ได้หรอก เราบอกวิธีบริกรรมให้กายมันทำ มันก็ไปพยายามทำตัวไม่ให้มีกิเลส ไม่โลภ ไม่หวังอะไร แต่จิตเรามันไม่เชื่อหรอก จิตมันยังมีกิเลส ยังโลภ ยังหวัง อยู่ลึก ๆ เราต้องทำไปเรื่อย ๆ จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จิตจะค่อย ๆ ละความโลภ ละความหวัง จนจิตมันอุทานว่า เฮ้ย... ท่องไปไม่เห็นได้ผลเลยหว่ะ คนส่วนใหญ่มาถึงจุดนี้ ก็จะเลิกท่องไป อีกส่วนหนึ่งจะท่องต่อไป ด้วยไม่ได้หวังอานิสงส์อะไร หวังแค่ให้จิตเป็นสมาธิ ไม่ฟุ้งซ่าน พวกหลังนี่้แหละจะบริกรรมแล้วได้ผล ทำถึงจุดหนึ่ง จะเข้าฌานไม่รู้ตัว
คุณน้อง : อื้อหือ... รายละเอียดเยอะจริง ๆ คุณน้องนึกว่า คุณน้องบริกรรมถูกต้องมาตลอดเลยนะคะเนี่ยะ นี่รู้สึกว่า จะผิดหมดเลยต่างหาก ต้องใช้ความเพียรมากเลยนะคะเนี่ยะ
สมีรี่ : ถูกแล้วล่ะ ไม่มีอะไรในโลกได้มาง่าย ๆ หรอก ต้องมีความเพียร ต้องขยันนะ
คุณน้อง : แล้วหลวงพี่จะยังไม่บอกเคล็ดของหลวงพี่สมปองจริง ๆ หรือคะ บอกซะเลยน่า...
สมีรี่ : โอ้ย... เมื่อยนิ้วแล้ว จะรีดกันให้นิ้วเคล็ดเลยใช่ไหมเนี่ยะ เอาเคล็ดสแตนดาร์ดเวอร์ชั่น ไปทำให้ดีเสียก่อนเหอะ ทำได้ก็รวยไม่รู้เรื่องแล้ว เดี๋ยวตอนหน้ามาว่ากันใหม่
คุณน้อง : โอเคค่ะ คุณน้องจะรอนะคะ (แอบกระซิบกับคนอ่าน) คุณ ๆ คะ หลวงพี่แกกั๊กอีกแล้วค่ะ รอติดตามอ่านตอนหน้านะคะ อิ อิ สงสัยจะเด็ดสะระตี่กว่าตอนนี้อีก
สมีรี่ : อะ-แฮ่ม... นินทาอะไร ได้ยินนะ
คุณน้อง : อร๊างงง... ถูกจับได้แระ กราบนมัสการลาเจ้าค่ะ
สมีรี่ : เจริญพร ซาโยนาระ อย่าลืมกลับไปท่องล่ะ ฯ
จบตอน ๒ cadit Dhammasarokikku
